Osmanlı döneminde kürtaj=Cinayet

Yazı Yaz

Makale Yorum Yaz Yazdır Tavsiye Et

5.6.2012 0 yorum 1612 okuma

Osmanlı döneminde çocuk düşürme, yasak ve ceza kanununa göre suçtu.

Osmanlı İmparatorluğu'nun 18. yüzyılın ikinci yarısından itibaren savaşları kaybetmesinin önemli sebeplerinden biri de nüfusunun düşmanlarından daha az artmasıdır. Nüfusun azalması yüzünden hem ekilecek topraklar boş kalmış hem de orduya istenilen sayıda asker toplanamamıştır. Savaşlardan, hastalıklardan ve kaybedilen topraklardan dolayı azalan Osmanlı nüfusunu artırmak için Avrupa'dan göçmen getirilip, Türkiye'ye yerleştirilmesi bile düşünülmüştü.

Nüfusumuz azalmasın

Hem İslam hukukuna göre yasak olması hem de nüfusun azalacağına sebep olacağı için ıskat-ı cenin, yani çocuk düşürme Osmanlı döneminde yasaktı. Nüfusun azalmasının devletin gücünün azalmasına sebep olacağı düşünülüyordu. Ve son derece haklıydılar. Böyle bir eylemin ilahi iradeye karşı gelmek olduğuna inanılırdı. Ayrıca bu durum sadece Müslümanlar için değil Yahudi ve Hristiyanlar için de geçerliydi. Iskat-ı cenin üzerine Mustafa Öztürk, Ahmet Hezarfen, Akşin Somel, Belkıs Konan, Fatma Şimşek, Güven Dinç ve Haldun Eroğlu gibi birçok araştırmacı tarafından belgelere dayalı araştırmalar yapılmıştır.

Katil ebe

Tanzimat öncesinde padişahlar çıkardıkları fermanlarla çocuk düşürmeyi yasaklarken, Tanzimat'tan sonra mesele ceza hukukuna suç olarak girmiştir. Iskat-ı cenine yol açan ilaçların satışı da yasaktı. Çocuk düşürten ebeler "katil ebe" diye zikredilmiştir. Emirlerin hilafına çocuk düşürmeye yardımcı olanlara ise sürgün cezası verilirdi.

Eğer çocuk düşürten yabancı ise imparatorluk sınırları dışına çıkarılırdı.

İkinci Mahmud döneminde çocuk düşürmenin önüne geçmek için ciddi tedbirler alındı. 1838'de imparatorluğun dört bir tarafındaki kadılara fermanlar gönderilerek meselenin üzerinde ciddiyetle durmaları istendi. Kadılar da gelen fermanı halka duyurup, çocuk düşürmenin büyük günah olduğunu bulundukları bölgedeki insanlara anlatmışlardır.

Ceza hukukunda suç oldu

1858 tarihli ceza kanunnamesine ise çocuk düşürtme bir suç olarak girdi. Kanunnamede "Bir hamile hatunun gerek rızası olsun gerek olmasın ıskat-ı cenin ettirmek için ilaç içirip yahut esbab ve vesailini tarif edip de eseriyle çocuğu düşürülür ise buna sebep olan kimse 6 aydan 2 seneye kadar hapsolunur. Ve eğer buna sebep olan tabip ve cerrah ve eczacı ise muvakkaten (geçici) küreğe konulur" şeklindeki bir maddeyle çocuk düşürtmenin cezaları zikredilmişti. Bu yasakların yanı sıra çok çocuğu olanlar veya ikiz çocuk sahibi olanlar para verilerek teşvik edilirlerdi.

Çocuk düşürülmesine yardımcı olanlara para, hapis, sürgün ve küreğe konulma gibi cezalar verilmesine rağmen bu işi yapanlara da her zaman rastlanılmaktaydı. İkinci Abdülhamid döneminde 1904'te Rus asıllı Alman vatandaşı Zibold isimli bir kadının Beyoğlu'nda ıskat-ı cenine yardımcı olduğu anlaşılmıştı. Bu konudan bahseden belgede "Almanyalı madam Zibold'un ıskat-ı cenin gibi muâmelât-ı cinâîyesi mükerreren vâki ve sabit olup" denilerek çocuk düşürtmenin, yani kürtajın cinayet olarak ele alındığı görülmektedir.

Rusya artan nüfusuyla Osmanlı'yı yendi

Osmanlılar Ruslar'a karşı 1711'deki Prut Savaşı'ndan sonra yaptıkları savaşların biri haricinde hepsini kaybetmişlerdir. Bu durumun sebebinin üzerinde fazla durulmaz. Mağlubiyetlerde, teknolojik gelişmelerin yanı sıra Ruslar'ın artan nüfusunun önemli bir payı vardır. 1711'de Osmanlı nüfusunun yarısı kadar nüfusu olan Rusya'nın nüfusu 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı'nda Osmanlı'nın üç misline ulaşmıştır. 1700'de 15 milyonluk nüfusa sahip Rusya 32 bin asker çıkarırken, yaklaşık 28 milyon kişilik bir nüfusa sahip olan Osmanlı İmparatorluğu ise 180 bin kişilik bir orduya sahipti. 1871'de ise Osmanlı İmparatorluğu 29 milyonluk nüfusuyla 280 bin, Rusya ise 90 milyonluk nüfusuyla 750 bin kişilik bir ordu çıkarmıştı.

İlahi iradeye karşı gelmeyin

1838'de vilayetlere gönderilen fermanda çocuk düşürtmenin ilahi iradeye karşı gelmek, insan neslinin çoğalmasını önlemek ve düşük yapanların kendilerinin de ölmesiyle nüfusun iki yönlü azalmasına sebep olduğu halka anlatılmıştır.

Adem soyu azalmasın

İstanbul'dan gönderilen ferman üzerine bugün Yunanistan'da bulunan Serfice Kadısı İbrahim Hulusi, "bazı kadınların Ademoğlu soyunun azalmasına sebep olan çocuk düşürme gibi büyük bir günahı işledikleri için, insan katili oldukları" yönünde bir ilam yayınlamıştır.

Büyük acının hikâyesi

Ermeniler, sürekli Türkiye'den ayrılmalarını gündemde tutup, bizi suçluyorlar. Ancak Osmanlı İmparatorluğu'nun son 50-60 yılında yaşadığımız büyük faciaları hiç hatırlamıyoruz. Balkanlar'daki Türkler, Boşnaklar, Arnavutlar, Kafkaslar'daki Çerkesler, Kırım'daki Tatarlar katledilerek Türkiye'ye göç etmeye zorlandı. Türkiye ise gelenlerin etnik kimliğine bakmadan gelen her Müslüman topluluğa kucağını açtı.

Tarihimizde birçok büyük göç olmasına rağmen maalesef bu konudaki araştırmalar azdır. Osmanlı tarihçiliğinin önemli isimlerinden ve daha önce İran üzerine yaptığı araştırmalardan tanıdığımız Tufan Gündüz bu sefer imparatorluğun batısına yönelerek 1878'den sonra meydana gelen Boşnak göçünü araştırmış.

Yeditepe yayınları arasında "Alahimanet Bosna" adıyla çıkan kitap 1878'de Avusturya'nın işgaline giren Boşnaklar'ın hazin ve üzüntülü göçünü anlatıyor. Avusturya'nın İslami kurumları tasfiye edip, yeni bir idare kurmasıyla Boşnaklar arasında kendi vatanlarında mı kalacakları yoksa Türkiye'ye mi göç edecekleri yönünde bir tartışma başladı.

Zor durumda olan Boşnaklar için Osmanlı toprakları rahat yaşayacakları bir "hayal ülkesi" idi. Ancak Osmanlı yönetimi Boşnak göçünde iyi bir idare sergileyemedi. Gelen Boşnaklar, Rumeli topraklarına değil Anadolu'ya yerleştirildi.

100 binden fazla Boşnak, Bursa, İnegöl, Adapazarı, Aydın, İzmir ve Ankara gibi yerlere yerleştirildi. Boşnaklar, açlıkla, iklimle ve hastalıkla mücadele ettiler. Göçmenler üretime geçinceye kadar yük devletin üzerindeydi. Savaştan çıkan imparatorluğun ekonomik durumu kötü olduğu için de büyük sıkıntılar çekildi. "Alahimanet Bosna" bu büyük dramın hikâyesini dönemin arşiv belgelerine göre ve akıcı bir üslupla anlatıyor.

			1612
Yer	Makale 5.6.2012	0 kişi beğendi 0 kişi beğenmedi
Etiket	---
Kaynak	http://gundem.bugun.com.tr/osmanli-doneminde-kurtaj=cinayet-194301-makalesi.aspx

Yorum yapabilmek için Üye Olun veya Giriş yapın

Aytekin Takar
adlı kullanıcının diğer yazıları

	Aspendos - Antalya
	Tekin Gün 522 okuma

	Muhyiddin İbn-İ Arabi
	Tekin Gün 627 okuma

	Ani Antik Kent / Kars
	Tekin Gün 1179 okuma

	Agrilion Antik Kenti/ Bilecik
	Tekin Gün 984 okuma

	Bursa/Gölyazı
	Tekin Gün 885 okuma

	Traklar
	Tekin Gün 526 okuma

	Bursa Tarihi
	Tekin Gün 1543 okuma

	Hun Atası Tuvu Bey (Hun İmparatoru Teoman Han
	Tekin Gün 2317 okuma

	Hun Ve Türk Tarihinin İlk Çağları
	Tekin Gün 642 okuma

	Chou Devleti Ve Dönemi
	Tekin Gün 641 okuma

	Hun Ataları-Hsia Sülalesi Ve Dönemi
	Tekin Gün 671 okuma

	Ardahan Kalesi
	Tekin Gün 912 okuma

	Hun Devleti’Nin Kuruluşu 1.Bölüm
	Tekin Gün 1064 okuma

	Teoman Han Döneminde Devletin Sınırları
	Tekin Gün 556 okuma

	Efes Antik Kent
	Tekin Gün 576 okuma

	Birşeyler yaz


Adınız :
Gidecek E-posta :


Adınız :
Rapor nedeni :

Adana	Bitlis	Giresun	Kırşehir	Sakarya
Adıyaman	Bolu	Gümüşhane	Kilis	Samsun
Afyonkarahisar	Burdur	Hakkari	Kocaeli	Siirt
Ağrı	Bursa	Hatay	Konya	Sinop
Aksaray	Çanakkale	Iğdır	Kütahya	Sivas
Amasya	Çankırı	Isparta	Malatya	Şanlıurfa
Ankara	Çorum	İstanbul	Manisa	Şırnak
Antalya	Denizli	İzmir	Mardin	Tekirdağ
Ardahan	Diyarbakır	Kahramanmaraş	Mersin	Tokat
Artvin	Düzce	Karabük	Muğla	Trabzon
Aydın	Edirne	Karaman	Muş	Tunceli
Balıkesir	Elazığ	Kars	Nevşehir	Uşak
Bartın	Erzincan	Kastamonu	Niğde	Van
Batman	Erzurum	Kayseri	Ordu	Yalova
Bayburt	Eskişehir	Kırıkkale	Osmaniye	Yozgat
Bilecik	Gaziantep	Kırklareli	Rize	Zonguldak
Bingöl

Osmanlı döneminde kürtaj=Cinayet

Paylaşımlarda Bulunun

Türkiye'nin Şehirleri