Ulupınar Tarihi

Horasandan göç ettiği rivayet edilen Kürt kökenli Canbegan Aşiretinden olan atalarımız Suriye'ye gelip yerleşirler. Bir süre Suriye'de kaldıktan sonra yaşam koşulları zorlaştığı için 1500 yılarında Suriye'den ayrılan atalarımız Keban'ın doğusunda bugünkü köyümüzün bulunduğu yere kümeler halinde çeşitli yerlere yerleşerek hayvancılıkla uğraşarak geçimlerini sağladılar. Aşiretimizin büyük kısmı Adıyaman, ve Konya Cihanbeyli ilçsinde yerleşiktir. Çok büyük bir kürt aşiretidir. bazı yörelerde alevi iken bazı bölgelerdede sünni inancındadır. Köyümüzün çevresindeki diğer çoğu alevi köyleri Türkçe konuşmaktayken köyümüzde Kürtçe konuşulması Kürt kökenimizin en büyük göstergesidir.

Yerleştiği alanlar (Mevkiler) Jake Mevkisi Gomedoran Mevkisi Gomepiran Mevkisi Goman Mevkisi Çem Mevkisi

1700 yıllarında kış evlerinin bulunduğu alana yerleşerek toplu halde yaşamaya başladılar. Fakat burası yazın çok sıcak olduğu için yaz evleri dediğimiz yerde, herkes yaz evi yaparak burada yazın oturdular. Ancak yaşam koşulları çok zor olduğu için, köyden 1800 yıllarında Erzincan ve Maraş yöresine bazı aileler göç ettiler. Erzincan'a göç edenler Merkez Geçit köyü kurdular. Maraş'a gidenler ise Başpınar Köyünü kurdular. Köyde kalanlar çeşitli isimler halinde büyük aileler oluşturdu.

Bındalar Çipeller Delibaltalar Dervişler Haci Mehmetler(Abbas Ağa) Hasan Ağalar İbireheler Karasanlar Lafe Giller Memişler Salmanlar Temirler Torsolar

Köyümüzün adı 1960 yılına kadar Birvandı. İsim değişikliği ile Çatalelma oldu, 1965 yılından sonra mahkeme Elazığ İl Encümen kararı ile Ulupınar adını aldı.

Köyümüz de cilalı taş devrinden günümüze kadar bir çok insan topluluklarının yaşadığı, bu kültürlerin belirtileri Deliktaşta, Başpınarda, Köy Mezarlığında Mihrap göze çarpmaktadır.