Arapgir Tarihi

Arapgir’in en eski ismi “Daskuza” olarak bilinmekte olup, civarındaki yerleşim birimlerinin en eskilerinden biridir. Şehrin M.Ö. 1200 yıllarında kurulduğu ve ilk yerlilerinin Muşkiler olduğu sanılmaktadır. Arapgir, kronolojik olarak Hititler, Persler, Romalılar, Bizanslılar, İslam Uygarlıkları, Anadolu Selçukluları, Anadolu Beylikleri ve Osmanlı dönemini idrak etmiş ve bu kültürlerin etkisi altında kalmıştır. Arapgir’in müslümanların eline geçmesi M.S. 717’de Emevi Komutanı Davut Bin Süleyman sayesinde olur. Daha sonra Danişmentliler'in eline geçen Arapgir 1178’de Selçuklu Devleti'ne bağlı bir sancak haline getirilir. Selçuklular'ın Kösedağ Savaşı'nda Moğollara yenilmesi üzerine Arapgir, Moğollar'ın egemenliğine girer. Anadolu Beylikleri döneminde Karakoyunlular'ın ve Akkoyunlular'ın eline geçen Arapgir, 1514 Çaldıran Savaşı'ndan sonra Osmanlı Devleti'nin egemenliğine girer ve Sivas Eyaleti'nin yedi sancağından biri olur. 1834 yılında Diyarbakır’a, 1874 yılında ise Elazığ’a bağlanan Arapgir, 1927 tarihinde Malatya İline bağlı bir ilçe yapılır. Coğrafi Konum : Arapgir, Doğu Anadolu Bölgesi'nin Yukarı Fırat Bölümü'nde yer almaktadır. İlçenin kuzeyinde Kemaliye ve Divriği; güneyinde Arguvan ve Keban; doğusunda Ağın ve Keban; batısında ise Arguvan ilçeleri olup 956 km² yüzölçümüne sahiptir. Arapgirde tipik karasal iklim egemendir. Yazlar sıcak ve kurak, kışlar ise soğuk ve kar yağışlıdır. Ancak, Keban Baraj Gölü'nün etkisiyle son yıllarda iklimde bir yumuşama göze çarpmaktadır. Özellikle ilçenin güney kesiminde yer alan Deregezen Ovası ve çevresinde kar yağışı oldukça azdır. Karasal iklimin bir sonucu olarak bitki örtüsü büyük ölçüde bozkırdır. 95.600 hektarlık alanın sadece 4.097 hektarı orman arazisidir. Var olan ormanların önemli bir kısmını meşelikler oluşturmaktadır. Arapgir, dağlık ve engebeli bir yapıya sahiptir. İlçe merkezinde rakım 1170 metredir. En yüksek yer 2020 metre yüksekliğiyle Göldağı’dır. Diğer yüksek bölgeler; İncesu ve Sarıçiçek Yaylalarıdır. İlçenin güneyindeki Deregezen ve civarı ova görünümündedir. İlçede çok sayıda akarsu vardır. Bunların belli başlıları: Kozluk Çayı, Söğütlü Çay, Berenge Çayı, Çit ve Çiğnir Çayı'dır.