Saruhanlı Tarihi

Ege Bölgesi’nde, Manisa iline bağlı bir ilçe olan Saruhanlı, kuzeydoğu ve doğusunda Akhisar ile Gölmarmara, kuzeybatısında İzmir, güneyinde Turgutlu ve Ahmetli, güneybatısında Manisa ili Merkez ilçe ile çevrilidir. Manisa’nın batı kesiminde yer alan ilçe topraklarının güneydoğusunu Çal Dağı, kuzeybatısını Yunt Dağı (1.075 m.) engebelendirir. İlçe topraklarında Çal Dağı’nın Aysekizi Tepesi’nde 1.034 m.ye ulaşır. İlçenin doğu, güney ve batı kesimleri Gediz Ovası’nın bir bölümünü oluşturmaktadır. Gediz Ovası’ndan kaynaklanan ve Gediz Irmağı’nın kollarından olan Kumçayı ilçenin topraklarını sulamaktadır. Deniz seviyesinden 43 m. yüksekliktedir. İl merkezine 18 km. uzaklıktaki ilçenin yüzölçümü 890 km2 dir.İlçede Akdeniz iklimi hüküm sürmekte olup, yazları kurak ve sıcak, kışları ılık ve yağmurludur.İlçe ekonomisi tarım, hayvancılık ve sanayie dayalıdır. Yetiştirilen başlıca tarımsal ürünler, buğday, arpa, mısır, üzüm, pamuk, zeytin, tütün ve susamdır. Ayrıca çeşitli sebze ve meyve yetiştirilir. Hayvancılık da ilçenin önemli gelir kaynaklarından biridir. Sanayii kuruluşu olarak; çırçır, bitkisel yağ, pamuk ipliği ve dokuma fabrikaları ile atölyeler bulunmaktadır. İlçe topraklarında magnezit ve traverten yatakları vardır. İlçenin Alibeyli Köyü yakınlarındaki Mitralyöztepe, Bekçitepe ve Mangaltepe tümülüslerinde Manisa Müzesi’nin yapmış olduğu kurtarma kazılarında yörenin Prehistorik Çağlarda da yerleşime sahne olduğunu göstermiştir. Ancak bu konudaki çalışmalar derinleştirilmediğinden Prehistorik Çağları izleyen dönemlere ait bilgiler yetersizdir. Manisa ilinin bir köyü olan Saruhanlı ilk kez tarihte ismini Cevat Paşa’nın Tarihinde (1754) duyurmuştur. I.Dünya savaşı yıllarında 150 hanelik bir köy olarak görünen Saruhanlı Yunan işgalinden 7 Eylül 1922’de kurtarılmıştır. İlçe nüfusunun büyük bir kısmını Yunanistan, Bulgaristan, Arnavutluk ve Yugoslavya asıllı göçmenler oluşturmaktadır. Cumhuriyetin ilanından sonra 1959 yılında Manisa’ya bağlı ilçe konumuna getirilmiştir.