Savur Tarihi

Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde, Mardin İli’ne bağlı bir ilçe olan Savur, kuzeyde Diyarbakır, doğuda batman, güneyde Ömerli ve Merkez ilçe, batıda da Mazıdağı ilçesi ile çevrilidir. Mardin-Midyat Eşiğinin Diyarbakır Havzasına doğru alçalan kuzey yamaçlarında yer alan ilçe toprakları, oldukça engebeli bir arazi yapısına sahiptir. İlçenin en yüksek noktası, ilçenin güneydoğusunda 1.160 m.ye ulaşan Ziyarettepe’dir. İlçe topraklarından kaynaklanan sular Dicle Irmağı aracılığı ile Basra Körfezi’ne ulaşır. İlçe topraklarını sulayan başlıca akarsular, Savur ve Bağlıca Çaylarıdır. Mardin’e 45 km. uzaklıktaki ilçenin yüzölçümü 1.049 km2 dir.İlçede Karasal iklim hüküm sürmekte olup, kışlar soğuk ve yağışlı, yazlar sıcak ve kurak geçer.İlçenin ekonomisi genellikle tarıma dayalıdır. Yetiştirilen başlıca tarımsal ürünler; arpa, buğday, mercimek ve üzümdür. Savur, ilin en çok üzüm üreten ilçelerinden biridir. Az miktarda nohut, incir ve ceviz de yetiştirilir. Hayvancılıkta en çok sığır besiciliği yapılmaktadır. Savur çayı kıyılarında kavakçılık yapılmakta olup, ilçe ekonomisinde önemli yer tutmaktadır. İlçede belli başlı sanayi kuruluşları arasında, Şarap Üretim tesisleri, marangozhane ve kereste atölyeleri bulunmaktadır.Savur, Savur Çayı vadisinde kurulmuştur. Burası Süryaniler tarafından Saura, sonra da Savor isimleri ile tanınmıştır.İlçenin ilkçağ tarihi ile ilgili yeterli bilgi bulunmamaktadır. Bununla birlikte yörede bulunan kalıntılardan, yöredeki ilk yerleşimin Hititler döneminde başladığı anlaşılmaktadır. Bunun ardından Asurlular, İskitler, Babiller, Persler, Makedonyalılar, Abbasiler, Romalılar, Bizanslılar, Araplar, Selçuklular, Artuklular yöreye egemen olmuşlardır. Bizans döneminde Sasaniler ile Savur bir sınır kenti olmuştur.Selçuklu egemenliğinden sonra yöre, Artukluların eline geçmiş, XV.yüzyılda Karakoyunlular ile Akkoyunlular arasında sık sık el değiştirmiş, XVI.yüzyılda Safeviler buraya hakim olmuştur. Yavuz Sultan Selim’in Mısır seferi sırasında, 1517’de Osmanlı topraklarına katılmıştır.XX.yüzyılın başlarında Diyar-ı Bekr vilayetinin Mardin sancağına bağlı bir kaza konumunda idi. Cumhuriyet döneminde de ilçe konumunu sürdürmüştür.İlçede günümüze gelebilen tarihi eserler arasında; Savur (Sauras) Kalesi, Mor Dimet Manastırı ve Başkavak Köprüsü bulunmaktadır.