Ârif Olmayanlar Anlasın Diye!

Yazı Yaz

Dini Konular Yorum Yaz Yazdır Tavsiye Et

17.5.2013 0 yorum 2318 okuma

“İnsanlar görüyorum, üstlerinde elbise yok;
Elbiseler görüyorum, içlerinde insan yok!” Hz. Mevlâna
İnsanı diğer varlıklardan ayıran yegâne üstün vasıf akıldır. Aklın kemali de nefse tâbi olmamasına, ahlâka muğayyir kalmamasına, vicdandan mahrum olmamasına bağlıdır. Makamı, serveti, mesleği, kariyeri ya da fiziki özellikleri kişiyi adam(!) etmekten uzaktır. Yani, adamlık fıtrîdir; sonradan kazanılmaz.
Öyle insanlarla karşılaşırız ki bazen, mazur görün ama sanki dışarı çıkarken şahsiyetini evde bırakmış sanırız onları. Kendisine lütfedilmiş olan makamını, hasbel kader kazandığı etiketini, üzerindeki marka(!) giysilerini çıkardığınızda geriye bir şey kalmıyor. Ama gelin görün ki kendini temsil ve ifadeden aciz; iki cümleyi konuşma kabiliyetinden yoksun olan bu zevatın şahsında, aslında bu kişilerin mensubu olduğu inanç, düşünce ya da zümre rencide olmaktadır. İllâ ki bireysel hatalar genele matuf değildir ama toplum algısı bazen fertten ziyade mensubiyete yönelik olabilir. Bir öğretmenin hatası tüm eğitim camiasının yüzünü kızartabilir; bir din görevlisinin ifadesi o dinin mensuplarını tümden yaralayabilir ya da bir iş adamının hesapsız davranışı ticari yapılanmayı zan altında bırakabilir.
Avamdan da olsa, havastan da olsa fark etmez; hiçbir mertebe insanın şahsiyetinden önde olmamalıdır. İcra edilen görevden alınan nüfuz kişiliği bastırmamalı; maiyetinde bulunanlara karşı bir baskı unsuru olarak kullanılmamalıdır. En çok da inanç ve düşünceden ileri gelen kimliğe sahip olanlar söz, tavır ve davranışlarını itinayla tartmalı; kişisel yanlışların binlerce, milyonlarca samimi insana mal edileceğini asla unutmamalıdır. Buğday başağının olgunlaştıkça boyun büküp toprağa doğru baş eğdiğini görmek ve bundan hisse çıkarmak bu kadar zor mudur?
Vay efendim; “Ben başkanım! İtiraz yok, itaat edeceksiniz!”, ”Para bende, güç bende, söz bende!”, “Bak abdestimle duruyorum!”, “Sen benim kim olduğumu biliyor musun?”… diye uzayıp giden, her statüden günlük örnekler!.. Ya yetkinin, ya paranın, ya statünün, ya da maazallah dinin gölgesinde insanlığın ayakaltı edildiği çirkin durumlar bunlar. Bazen televizyonlarda şahit oluruz bu utandıran komediye! Güya hassas bir konuda halkı aydınlatmak için bir araya gelen kürsü, paye sahibi akademisyenler öyle bir vaveyla koparıyor ki program resmen horoz dövüşüne sahne oluyor. Sanki doğruda birleşmek için değil de, ne olursa olsun haklı çıkmak için karşılaşmışlar diye düşünürsünüz onları. Kaderin cilvesi olacak ya! Adamı tutup Seke Seke Çaydan Geçenler Derneği’ne başkan ederler! (Aman yanlış anlaşılmasın! Böyle bir dernek yok!) Bir koltuk, bir masa ve el pençe divan duran üç beş yeni yetme… Daha doğrusu “Üç kuruşa beş köfte!” Gelsin afralar, gitsin tafralar… Vallahi yazıktır! Billahi günahtır! Allah’ın emaneti olan mevkiler, kudretler ve para pul, gururu incitilmiş bir insanın gözyaşıyla, kul hakkıyla payidar olmaz. Olamaz!..
Kendi çıkarlarını devam ettirebilmek için başkalarının zaafından istifade etmek; ikbal planlarını insanların duygularının üzerine bina etmek, ne ilahi sistematikte ne de beşeri etikte mübah görülmemiştir. İnsana bahşedilen bütün nimetler –ki makam, mal, mülk de dâhil olmak üzere- Allah-u Teâlâ’nın lütfundandır ve hepsi de birer imtihan vesilesidir. Akıllı insan, kendisine lütfedilen bu nimetlerin başkalarına caka satmak için verilmediğini bilir. Sahip olduğu gücün kölesi olmaması gerektiği bilinciyle, gurur ve kibir belalarının kendisine musallat olmasına izin vermez. Adalet, cömertlik, merhamet Cenab-ı Allah’ın vasıflarıdır ve Allah bu erdemleri taşıyan kullarını çok sever.
Aklı ve vicdanı cüzdanına, koltuğuna, maiyetine endeksli olanların Efendimiz(sav)’in şu ibretlik sözlerinden hisse almasını ümit ederim. Bir gün sahabe ile oturan Hz Peygamber: “Sizce müflis kimdir?” diye sorar. Yanında bulunan sahabe: “Bize göre müflis, bir dirhem parası ve eşyası kalmamış bütün malını kaybetmiş kimsedir.” diye cevap verirler. Bunun üzerine Hz peygamber şöyle buyurur: “Benim ümmetimden müflis kimse, kıyamet günü namaz, oruç ve zekât gibi ibadetlerle gelen aynı zamanda birisine kötü söz söylemiş, birine iftira etmiş, diğerinin malını yemiş, bir başkasının kanını dökmüş, başka birini dövmüş olarak Allah’ın huzuruna gelip yaptığı ibadetlerin sevabı kötülük ettiği kimselere dağıtılan, hak sahibi kimselerin alacakları bitmeden de sevapları biten ve o alacaklıların günahları üzerine yüklenilen ve böylece başkalarının günahları sebebiyle cehenneme atılan kimsedir.” ( Buhari, Edep, 102)
Konuya dini temelden bakarsak eğer yukarıdaki Hadis-i Şerif Müslüman’ın yegâne sorumluluğunun ibadet olmadığını açıkça ortaya koymaktadır. Sosyal normlar da zaten bu çerçevede varlık bulmamış mıdır? O halde olması gereken şey çok basittir! İnsan aklını kullanmalı, şahsiyetini muhafaza etmeli, egosuna esir olmamalıdır. Kendisi için istediğini başkası için de istemelidir!
Şunu akıldan çıkarmamak gerekir: Giden para kazanılır; kaybedilen mal yerine konabilir ama şahsiyet öyle bir değerdir ki gittiği zaman tekrar elde etmek mümkün değildir! Onun için özü sözü bir olmak, hâl ve hareketleriyle ölçülü olmak, beşeri ilişkileri hakkaniyet ve liyakat kıstasları çerçevesinde gerçekleştirmek insanın zaruri vazifesi olmalıdır. Akl-ı selim bunu gerektirir…
Yaptıklarımızdan, ettiklerimizden, söylediklerimizden mutlaka hesaba çekileceğimizi unutmadan, dosdoğru yaşayabilmek ümidiyle efendim!

			2318
Yer	Dini Konular 17.5.2013	5 kişi beğendi 0 kişi beğenmedi
Etiket	---
Kaynak

Yorum yapabilmek için Üye Olun veya Giriş yapın

Faruk Korkmaz
adlı kullanıcının diğer yazıları

	İmam Matüridi
	İslam Hukuku 1443 okuma

	Afgani Üzerine Bir Kaç Söz
	Ali Duman 1256 okuma

	İbn Hazm El-Endülüsi
	İslam Hukuku 1508 okuma

	Kadı Abdülcebbar
	İslam Hukuku 2399 okuma

	Necmeddin Tufi
	İslam Hukuku 2536 okuma

	Süfyan Es-Sevri
	İslam Hukuku 2329 okuma

	Davud B. Ali Ez- Zahiri
	İslam Hukuku 1573 okuma

	İmam Ebu Yusuf
	İslam Hukuku 1495 okuma

	İmam Mâlik B. Enes
	İslam Hukuku 1510 okuma

	İbnü’L-Hâcib
	İslam Hukuku 1748 okuma

	Ahmed B. Hanbel
	İslam Hukuku 1529 okuma

	Fahruddin Er-Razî
	İslam Hukuku 1687 okuma

	Ebu’L-Hasan El-Kerhi
	İslam Hukuku 2255 okuma

	İmam Ebu'l-Yusr Muhammed Pezdevi
	İslam Hukuku 2020 okuma

	Fahru'l-İslam Ebu'l-Usr El-Pezdevi
	İslam Hukuku 1678 okuma

	Birşeyler yaz


Adınız :
Gidecek E-posta :


Adınız :
Rapor nedeni :

Adana	Bitlis	Giresun	Kırşehir	Sakarya
Adıyaman	Bolu	Gümüşhane	Kilis	Samsun
Afyonkarahisar	Burdur	Hakkari	Kocaeli	Siirt
Ağrı	Bursa	Hatay	Konya	Sinop
Aksaray	Çanakkale	Iğdır	Kütahya	Sivas
Amasya	Çankırı	Isparta	Malatya	Şanlıurfa
Ankara	Çorum	İstanbul	Manisa	Şırnak
Antalya	Denizli	İzmir	Mardin	Tekirdağ
Ardahan	Diyarbakır	Kahramanmaraş	Mersin	Tokat
Artvin	Düzce	Karabük	Muğla	Trabzon
Aydın	Edirne	Karaman	Muş	Tunceli
Balıkesir	Elazığ	Kars	Nevşehir	Uşak
Bartın	Erzincan	Kastamonu	Niğde	Van
Batman	Erzurum	Kayseri	Ordu	Yalova
Bayburt	Eskişehir	Kırıkkale	Osmaniye	Yozgat
Bilecik	Gaziantep	Kırklareli	Rize	Zonguldak
Bingöl

Ârif Olmayanlar Anlasın Diye!

Paylaşımlarda Bulunun

Türkiye'nin Şehirleri